Ibrahim je bio najmlađi sin sultana Ahmeda I i njegove omiljene žene Sultanije Kosem, a rođen je 5. novembra 1615. Ibrahimov otac je preminuo kada je imao samo dvije godine. Nakon toga, sultanova porodica je prošla kroz krvavo vrijeme kada niko ko je želio da bude kralj nije mogao dugo ostati na vlasti.
Ibrahimov ujak Mustafa I, njegov rođak Osman II, njegov iskusniji brat Murat IV smenjivali su se na privilegovanom položaju…
Murat je na kraju ostao na vlasti, međutim način na koji se vladar pretvorio u vlastitog brata ili sestru bio je znatno opasniji za Ibrahima. Murat IV je 1635. godine, iz straha da bi mogli da uzurpiraju njegovu vlast, dogovorio pogubljenje svoja dva brata i sestre – Kasima i Bajazita. Iako je Ibrahim bio pošteđen jer ga brat nije doživljavao kao prijetnju, ipak ga je doživjela strašna sudbina.
Mladost provedena u “kavezu” Ibrahim je 1635. proveo u “kavezu” uprkos činjenici da ga je brat poštedio. Bio je to ograđeni komad zbirke ljubavnica, gde su mlađa braća i sestre vladara odluke neko vreme držani u svojevrsnom zatvoru, odvojeni i pod nadzorom, sačinjava Istorijski Zabavnik.rs.
Ibrahim je bio zatočen do 1640. godine, kada je sultan Murat IV umro, čime je postao jedini muški pripadnik osmanske loze. Nijedno od muške djece Murata IV nije preživjelo djetinjstvo.
Sultan Ibrahim je cijeli svoj život proveo u kavezu jer je stres koji je osjećao tokom pogubljenja njegova dva brata bio toliki da je dugotrajno uticao na njegovo mentalno zdravlje. Zarobljeništvo je samo pojačalo paranoju.
Ibrahim je sa velikom nevjericom primio vijest da mu je brat preminuo. Odbio je ponudu da preuzme tron iz straha da bi to mogla biti varka. Pristao je da preuzme vlast tek nakon što je vidio beživotno tijelo sultana Murata IV.
Godine usavršavanja Sultan Ibrahim I pokazao se kao vrlo sposoban vladar u prvih nekoliko godina svoje vladavine. Veliku zaslugu zaslužuje Kemankeš Mustafa paša, koji je postao veliki vezir nakon Ibrahimovog stupanja na prijesto. Snagu i stabilnost Osmanskog carstva održavala je njegova čvrsta ruka.
Međutim, Ibrahim ga je također pratio i pružao podršku. Sultan Ibrahim je odgovorio na memorandum o javnim poslovima koji je napisao Kemankeş Mustafa paša. Iz sultanovog odgovora jasno se vidi da je bio visoko obrazovan čovjek.
Prerušen, Ibrahim je često pregledavao carigradske trgove i nalagao velikom veziru da ispravi sve nedostatke koje uoči.
Sultan Ibrahim je često pokazivao izlive bijesa. Nikada se nije oporavio od trauma koje je doživio kao dijete. Posljedice stresa su se počele očitovati u vidu čestih, jakih glavobolja i perioda slabosti.
Strašni izlivi bijesa predstavljali su drugu krajnost. Sultan je jednom imao veoma poseban odnos sa bebom jedne od svojih konkubina. Turhan Hatidža sultanija – Ibrahimova primarna supruga, zavidna, protestovala je zbog toga.
Mehmeda joj je iz ruku uzeo Ibrahim, koji je razbjesnio njeno ponašanje i bacio ga u bazen. Mali vladar se nije ugušio samo zato što ga je spasio radnik, ali mu je ostao ožiljak na čelo, koji je prenosio do kraja života.
Turhan Khatija Sultania, smatran je posebnom ko je smislio kako da utiša svoje nesumnjivo kontinuirane eksplozije bijesa. U trenutku ludila, ugušio je svaku od 280 osoba iz njegove kolekcije ljubavnica uz obrazloženje da je čuo priču da je drugi muškarac ušao u grupu konkubina.
Kružili su delići tračeva da je bio fiksiran na punije dame do te mjere da je poslao radnike širom zemlje da pronađu najdeblje dame izvodljive za njegov niz ljubavnica. Rečeno je da je “Eker Pâre”, što znači “komad šećera”, jedna od njegovih glavnih konkubina i da je težio oko 150 kilograma.
Ibrahim je osam konkubina dao mnogo novca i posjeda, čineći ih haseki sultanijama (glavnim ženama). Čak je jednom od njih dao i rezidenciju velikog vezira za sebe.
Ubijenim je ušao u istoriju.
Njegovi podanici, posebno najopasniji od njih – janjičari – bili su razjareni takvim ponašanjem i porazima koje je pretrpio u ratu protiv Venecije u svojim poznim godinama.
Nezadovoljna grupa je 8. avgusta 1648. godine ugušila i uništila lošeg velikog vezira Ahmed-pašu. Otprilike u isto vrijeme, Ibrahim je uhvaćen i zatočen u kraljevskoj rezidenciji Topkapi.
Mehmed IV, Ibrahimov sedmogodišnji sin, preuzeo je vlast nakon što je sultanat ukinut. Ibrahim je ugušen 18. avgusta 1648. godine ispred svog dvorca. Kao rezultat toga, postao je tek treći sultan koji je pogubljen u istoriji Osmanskog carstva.
(Izvor: BlicZena)