Dok se čvrsto držimo izraelskog kopnenog napada na Gazu, fascinantno je osvrnuti se na to da je u sličnim uslovima davno prije – kada je Izrael krenuo na Egipat, Siriju i Jordan u šestodnevnoj bici 1967. – Jugoslavija u to vrijeme prekinula političke odnosi sa Izraelom.
Šestodnevna bitka, u kojoj je Izrael pobedio i uključio ogromne delove beduinskog regiona – od Egipta Gaze i Sinaja, od Jordana bliskoistočnog dela istočnog Jerusalima i Zapadne obale, i od Sirije do nivoa Golana – trajala je od juna. 5 do 10, 1967. štaviše, trenutno 11. juna, delegat državnog sekretara za međunarodne probleme Mišo Pavićević dao je izraelskom poslaniku Avigdoru Daganu notu neslaganja da u slučaju da Izrael ne povuče svoja ovlaštenja iz uključenih domena, Jugoslavija prekinuo bi pomirljive odnose s njim.
Kako navodi kreator Aleksandar Lebl – dugogodišnji pisac Večernjih novosti i Borbe, koji je u Beogradu 2020. godine sa 99 godina izbacio kantu u kantu – u opširnom djelu “Kraj diskrecionih odnosa između SFRJ i Izraela 1967. godine” – da je do okupljanja Pavićevića i Dagana došlo u Državnom sekretarijatu noću u 22.30 sati. šta više “izdržao pet minuta”, a Dagan je Pavičeviću dao do znanja da će rasvijetliti svoju administraciju u vezi sa stavkama u bilješci i posavjetovati ga o njenoj reakciji.
Nakon dva dana, 13. juna, kada očito Izrael nije htio povući svoju vojsku iz beduinskih krajeva, došlo je do ponovnog okupljanja Pavićevića i Dagana u Državnom sekretarijatu SFRJ i na tom događaju Pavićević je izraelskom delegatu dao: „Definitivno u 15:10 beleška o kraju strateških odnosa.
„Javni organ SFRJ navodi da je javni organ Izraela zanemario upozorenje organa javne vlasti SFRJ saopšteno u svojoj noti konzulatu Izraela u Beogradu od 11. juna o. g. i da je nastavio sa poduhvatima. koji očito potvrđuju da je javna vlast Izraela još uvijek vodeća
neprijateljstvo prema bliskoistočnim nacijama. Javna vlast SFRJ je naknadno odlučila da prekine strateške odnose SFRJ sa Izraelom, ističući da je obaveza u pogledu svih ishoda koji iz toga proizilaze isključivo na javnoj vlasti Izraela“, navodi se u noti.
PRIMARNI IZRAELSKO-BEDUINSKI RAT
Bio je to period različitih promjena u suprotnosti s današnjim. Jugoslavija je 1967. prethodno učestvovala u situaciji sa šefom Neutralnog razvoja – koji je ujedinio većinu pojedinaca UN – i zbog toga je izgradila područja snage za stratešku poziciju koja ju je ovlastila da preduzme tako ekstremističku političku akciju prema Izraelu.
Osim toga, pored činjenice da je Jugoslavija prekinula odnose sa Izraelom, međutim, jugoslovenski predsednik Josip Broz Tito je direktno tražio od administracije SSSR-a i različitih naroda sovjetskog tabora da učine isto, što se i dogodilo: tada su diskrecioni odnosi sa Tel Avivom odsječeni su pojedinci iz logora, sa izuzetkom Rumunije.
Da bismo lakše shvatili ovaj jugoslovenski potez, važno je na trenutak proći kroz istorijsku pozadinu jugoslovensko-izraelskih odnosa od osnivanja Pokrajine Izrael 1948. do Šestodnevne bitke 1967. Takvo ispitivanje pokazuje da je Jugoslavija bila u favorizovanje osnivanja Izraela, te da su prvih nekoliko godina odnosi između Beograda i Tel Aviva bili odlični.
U trenutku kada su u aprilu 1947. UN formirale vanrednu komisiju za temu Palestine (Joined Countries Exceptional Commission on Palestine – UNSCOP), Jugoslavija je bila među 11 pojedinaca iz komisije. Sedam pojedinaca je podržavalo odvajanje Palestine u jevrejsku i bliskoistočnu državu, tri nacije su bile saglasne sa jevrejsko-beduinskom ligom (Jugoslavija, Indija i Iran), dok je jedan dio odbio.
Konačno, na Generalnom skupu UN-a 29. novembra 1947. godine većina pojedinaca se opredelila za segment Palestine, koji su podržavale SAD i SSSR, pa je 14. maja 1948. godine David Ben-Gurion objavio Saopštenje autonomije u Tel Avivu, koji je odmah započeo glavni izraelsko-beduinski rat, u svjetlu činjenice da bliskoistočne nacije nisu pristale na zauzimanje bilo kojeg dijela palestinske regije. Bliskoistočne vojske su izgubile taj sukob i u skladu s tim je stvorena provincija Izrael.
Komunizam U KIBUSU
Jugoslavija je Izrael doživljavala trenutno 19. maja 1948. Strateški odnosi su ubrzo sređeni i potpisan je glavni ekonomski savez sa kojim su počeli da se stvaraju finansijski, a potom i društveni i različiti odnosi.
“U Jugoslaviji je postojalo pozitivno stanje uma prema Izraelu kao naciji, njegovim strategijama i nastojanjima da se odaju priznanje Jevrejima koji su tamo trebali živjeti. Izuzetna pažnja se poklanjala kibucima kao komunističkom tipu udruženja i