Spojeno bratimljenje je jedna od najfascinantnijih ljudskih malformacija u istoriji. Neki blizanci mogu biti uspešno razdvojeni, zavisno od toga koji su delovi tela spojeni i da li dele organe. Međutim, neki, poput Čanga i Enga Bunkera, ostaju zauvek zajedno.
Poznati kao sijamski blizanci, Čang i Eng su iskoristili svoj zdravstveni poremećaj da postignu mnogo toga u životu. Rođeni 11. maja 1811. godine na Sijamu (današnji Tajland), blizanci su bili spojeni levom, odnosno desnom stranom grudnog koša. Njihova slava je dovela do toga da se termin “sijamski blizanci” koristi za sve blizance spojene nekim delom tela, bez obzira na nacionalnost.
Spojeni su bili cevastim tkivom dužine oko 8 cm i prečnika oko 3,8 cm. Majka im je bila polu Kineskinja, a otac Kinez. Zbog svoje anatomske posebnosti postali su popularni još kao deca, a čak su imali i audijenciju kod kralja Sijama. Godine 1829. su bili “unajmljeni” od strane britanskog trgovca i napustili su Sijam. Tokom naredne decenije putovali su po istočnim Sjedinjenim Državama, Kanadi, Kubi i Evropi.
Zanimljivo je da su braća imala ostvarene ljubavne živote uprkos fizičkoj spojenosti. U aprilu 1843. godine, Čang se oženio Adelaidom Jejts, dok se Eng oženio njenom sestrom Seli Jejts. Čang i Adelaide su imali 10 dece, dok su Eng i Seli imali 12, što ukazuje na to da su braća imala intimne odnose.
Iako se spekulisalo da je njihov seksualni život šokirao zajednicu, čini se da su braća Bunker bila prihvaćena.