Bilo je to 1522. godine, kada je Hurem rodila djevojčicu kojoj je baka Aiše Hafse dala čudno ime – Mihrimah, a to znači “Sunce i Mjesec”. Štaviše, opravdanje zašto je mladiću dato takvo ime je to što je tada bilo nejasno zasnovano na suncu, pa je baka vidjela i Sunce i Mjesec u sličnoj sekundi.
Istorijske knjige o Mihrimah nikada nisu sastavljale da je ona divna. Prikazivana je više kao “muškarac u suknji”, ali ne zbog njenog izgleda, već zbog njene želje. Trebala je biti jednaka sa svim muškarcima i dosljedno je pokušavala biti prva.
Prema studentu istorije iz šesnaestog veka, Mustafi Selanikiju, ona je u velikoj meri bila najcenjenija dama tog vremena. Bilo kako bilo, to je nije spasilo od utješnog braka 1539. godine, kada se njen otac Sulejman oženio Rustem-pašom. Mnogo iskusniji, ali agresivniji muškarac koji se odmah popeo uz stepenice i ubrzo se pretvorio u fantastičnog vezira. Prilikom njegove smrti 1561. godine, par je imao nešto poput dvoje mladića, o čijoj se sudbini do danas ne zna mnogo, sastavlja Javna geologija.
Mihrimah
Nema dokaza da su Mihrimah i njena majka bile uključene u ubistvo rođaka i da su po zakonu predstavljale stvari koje će uslijediti osmanskog kralja Mustafe, iako su mnogi prihvatili da je ona polako radila na tome da garantuje da je njen brat i sestra došao u privilegirani položaj sa pomoć njene bolje polovine i majke. Što god da je to stvarnost, mnogi to nisu prihvatili kao nešto strašno za nju jer, pod pretpostavkom da vladar Sulejman nije dogovorio pogubljenje Mustafe 1553. godine, svaki od njenih braće i sestara bi nesumnjivo bio pogubljen nakon njegovog unapređenja na privilegovani položaj.
Nakon mamine smrti 1558. godine, očekivala je posao Sulejmanovog savjetnika i saradnika. Ubrzo je počela da izvršava određene državne obaveze i da ga istiskuje u njegovom nepohađanju. Takođe, kada je njen bračni partner preminuo tri godine nakon mamine smrti, predložila je da se uda za novog sjajnog vezira Semiz Ali-pašu – što je on odbio. To je bio drugi kada je zaključila da se više neće udati, pa se vratila u carsku kraljevsku rezidenciju.
Tokom dužeg perioda, njen uticaj se razvijao, dok je Sulejman cenio njeno gledište više od drugih. U tolikoj meri da je ona verovatno bila osoba koja je podržala tatin izbor da pošalje misiju u Mađarsku 1566. godine, tokom koje je on preminuo. Nadalje, kada su vladar i njen brat Selim II došli u povlašteni položaj, on je nastavio tražiti savjet i razmatrati izbore svoje sestre, iako je princeza odlučila da se iz te druge preseli u Staru kraljevsku rezidenciju i nastavi svoj život u harmoniji.
Preminula je 1578. godine, nadživjevši sve svoje porodice. Štaviše, Mihrimah je još jednom stekla poštovanje kakav nije imao nijedan drugi potomak Sulejmana Velikog, ona je jedina bila pokrivena u njegovoj blizini u Sulejmanovoj džamiji.
Embed iz serije
(Izvor: Stil.kurir)